In dit verslag ga ik wat vertellen over een roman die ik gelezen heb. Deze roman heette: Sara Burgerhart. Ik wilde hierover graag mijn verslag houden, omdat ik normaal niet zo van lezen houdt, maar dit boek mij toch geïnteresseerd heeft. Het verhaal is geschreven door Betje Wolff & Aagje Deken. Uitgeverij J.M.Meulenhoff, Amsterdam 1854, derde druk.

Het verhaal is toe te rekenen tot het genre psychologische romans. Dit komt doordat het verhaal op een speciale manier is opgebouwd. Zo bestaat het gehele verhaal uit brieven. Er wordt alleen maar verteld vanuit de brieven die de hoofdpersoon schrijft en ontvangt. Dit literaire middel is tegenwoordig niet meer zo bekend. Zo wordt er deze dagen voornamelijk in een gewone verhaal lijn verteld.

Het verhaal gaat over een meisje, Sara Burgerhart, die na het overlijden van haar ouders bij haar tante woont. Ze heeft het hier echter totaal niet naar haar zin. Ze besluit daarom om weg te lopen en komt in een opvang tehuis. Hier wordt ze heel losbandig, zo drinkt ze veel en heeft ze veel pleziertjes met verschillende mannen. Op een dag komt ze heer R tegen, die haar verkracht. Sara weet te ontsnappen van heer R. Doordat ze zo geschrokken is van deze gebeurtenis, doet ze het een stuk rustiger met de drank en mannen. Uiteindelijk trouwt ze en leeft ze een gelukkig en vrij leven.

Ik denk dat de schrijfster in dit verhaal duidelijk probeert te maken dat als men vrijheid krijgt, men dit niet moet misbruiken. Voor de tijd waarin het geschreven is, waren dit soort boodschappen heel belangrijk. Dit kwam doordat men steeds vrijer werd, door de scheiding van kerk en staat. Zo kon men beslissen of ze zich aan de kerk verbonden wilden houden.

Het thema van het verhaal is losbandigheid van een persoon. Dit zou heel goed in mijn leven kunnen voorkomen. Zo kan het zijn dat als ik ga studeren ik het verkeerde pad op ga, hoewel ik dat niet verwacht.

Ik kan mij niet zo zeer met de personages identificeren, dit komt doordat ze allemaal in een andere tijd leefde dan ik. Zo waren ze allemaal heel formeel en nogal gesteld op regeltjes. Ik kan mij daar niet zo goed in vinden.

Het verschil met dit verhaal en andere verhalen zit hem toch in het feit dat dit een briefroman is. Dit verhaal is in een compleet andere steil geschreven dan alle andere verhalen die ik ken. Zo komt in dit verhaal alleen het brief verkeer tussen Sara en haar vrienden/familie naar voren. Verder is het ook verschillend met andere werken dat dit verhaal heel formeel is en de maatschappelijke factoren zijn totaal verschillend dan de verhalen van nu.

In het boek komt geen beeld van een land naar voren, hoewel de cultuur heel licht op te maken is uit de brieven. Ik denk dat deze culturele aspecten wel redelijk overeen kwamen met de werkelijke maatschappij.

Het werk is, zover ik heb kunnen vinden, niet gebaseerd/geïnspireerd op een bestaand kunstwerk.

Ik denk dat dit verhaal, ondanks het feit dat het al zo oud is, ons nog steeds aanspreekt, doordat de gebeurtenissen vrij alledaags zijn. Zo kan het ook tegenwoordig nog heel goed gebeuren dat een meisje ontspoort, de verkeerde mensen tegen komt en uiteindelijk verkracht worden. Hierdoor denk ik dat het mensen nog steeds aanspreekt. Ook denk ik dat mensen het leuk vinden om een ander type schrijfstijl interessant vinden om te lezen.

Ik verwachtte dat toen ik het boek ging lezen dat ik het totaal geen leuk boek zou vinden. Dit komt doordat het een oud verhaal is en ik niet van lezen houdt. Tegen mijn verwachting in heb ik het verhaal uit gelezen en vond ik het nog interessant ook! Dit komt onder andere doordat het een brief roman is.

Het aspect dat het meeste indruk op me heeft gemaakt, is de manier waarop het geschreven is. De brief roman was iets totaal nieuws voor mij, dat maakte het heel leuk om te lezen en wekte ook mijn interesse.

Het verhaal Sara Burger hart is een mooi verhaal over een ontspoort meisje die de verkeerde dingen doet en verkeerde beslissingen maakt. Hierdoor komt ze uiteindelijk in allerlei problemen terecht. De schrijfsters proberen hiermee duidelijk te maken dat, als men vrijheid krijgt, men deze niet misbruiken. Men moet zich gedragen, al helemaal in de tijd waarin het geschreven is.

Een heel mooi aspect van het boek is dat het een compleet andere schrijfstijl heeft. Zo is dit verhaal een briefroman. Hierbij laten de schrijfsters alleen het briefverkeer van de hoofdpersoon naar voren komen. Hierdoor komen de gevoelens van de hoofdpersoon heel duidelijk naar voren, wat heel interessant kan zijn!